همه جا مزین بود

و باغی سبز

پر رفت و آمد و پر هیاهو

ترمه و اطلسی پوش بودند زنان

ریش و سبیل بود و بی ابرو

گاه و بیگاه بایدش می پرسید  ز آنان که :

مونث اید یا مذکر آیا شما ؟

و اندر آن باغ دلفریب

حرف ازنشستن و پرداختن

دل بدادن و ناز خریدن

هر طرف غش میرفت ظریف

لکن انگار طبیبی بود حریف

مست گشتم چو این وادی بدیدم

قهقهه خنده دامانم گرفت

این بنده ی حقیر گفتمش:

این باغ هنر باشد همه فن حریف

م . ن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: